لوله های کربن فولادی به طور گسترده در صنایع مختلف برای انتقال سیالات و گازها استفاده می شود.یکی از سوالات متداول مردم این است که آیا این لوله ها قابل جوش هستند یا خیر؟پاسخ این است که بله، لوله های کربن فولادی را می توان جوش داد.در این پست وبلاگ، هر آنچه را که باید در مورد جوشکاری لوله های فولادی کربن بدانید را مورد بحث قرار خواهیم داد.
جوشکاری فرآیندی است که در آن دو یا چند قطعه فلز به هم متصل می‌شوند و آنها را تا نقطه ذوب حرارت می‌دهیم و سپس اجازه می‌دهیم تا سرد شوند و با هم ذوب شوند.جوشکاری روش متداولی است که در ساخت خطوط لوله، پل ها، ساختمان ها و سایر سازه ها استفاده می شود.لوله های کربن فولادی به دلیل دوام، استحکام و مقرون به صرفه بودن اغلب در این کاربردها استفاده می شوند.
قبل از بحث در مورد فرآیند جوشکاری، اجازه دهید ابتدا بفهمیم فولاد کربن چیست.فولاد کربنی نوعی فولاد است که حاوی کربن به عنوان عنصر آلیاژی اولیه است.محتوای کربن در فولاد کربنی می تواند از 0.05٪ تا 2.0٪ باشد.هر چه میزان کربن بیشتر باشد، فولاد قوی تر و سخت تر می شود.فولاد کربنی همچنین به دلیل استحکام کششی بالا و هزینه پایین آن شناخته شده است.
اکنون، اگر به جوشکاری لوله های فولادی کربن برگردیم، روش های مختلفی وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد.رایج ترین روش ها عبارتند از:
1. جوشکاری قوس فلزی محافظ (SMAW): این روش به جوشکاری چوبی نیز معروف است.در این روش از یک الکترود با پوشش شار برای ایجاد قوس الکتریکی بین الکترود و فلز در حال جوش استفاده می شود.گرمای تولید شده توسط قوس، هم الکترود و هم فلز را ذوب می کند، و سپس با سرد شدن با هم ذوب می شوند.
2. جوش قوسی تنگستن گازی (GTAW): این روش به جوشکاری TIG نیز معروف است.در این روش از الکترود تنگستن غیر مصرفی برای ایجاد قوس الکتریکی بین الکترود و فلز در حال جوش استفاده می شود.ناحیه جوش از آلودگی جوی توسط گازهای بی اثری مانند آرگون یا هلیوم محافظت می شود.
3. جوشکاری قوس فلزی با گاز (GMAW): این روش به جوشکاری MIG نیز معروف است.در این روش از یک الکترود سیم مصرفی برای ایجاد قوس الکتریکی بین الکترود و فلز در حال جوش استفاده می شود.ناحیه جوش از آلودگی جوی توسط یک گاز محافظ مانند آرگون یا مخلوطی از آرگون و دی اکسید کربن محافظت می شود.
هر کدام از این روش ها مزایا و معایب خود را دارند و انتخاب روش به عوامل مختلفی از جمله ضخامت لوله، نوع اتصال مورد نیاز و موقعیت جوش بستگی دارد.
یکی از چالش‌های جوشکاری لوله‌های فولاد کربنی، اجتناب از عیوب جوش مانند تخلخل، ترک‌خوردگی و عدم ذوب است.تخلخل زمانی اتفاق می‌افتد که محفظه‌های گاز در فلز جوش محبوس می‌شوند، در حالی که ترک خوردن زمانی رخ می‌دهد که فلز جوش خیلی سریع سرد شود یا زمانی که سطح بالایی از تنش پسماند در محل اتصال وجود دارد.عدم ذوب زمانی رخ می دهد که فلز جوش به خوبی با فلز پایه ذوب نشود.
برای جلوگیری از این نقص ها، پیروی از روش ها و تکنیک های مناسب جوشکاری مهم است.این شامل انتخاب روش جوشکاری مناسب، استفاده از پارامترهای جوشکاری صحیح مانند جریان، ولتاژ و سرعت حرکت، تمیز کردن کامل سطوح مورد نظر برای جوشکاری و اطمینان از تناسب مناسب بین لوله‌ها می‌شود.
در نتیجه می توان لوله های کربن فولادی را با استفاده از روش های مختلفی مانند SMAW، GTAW و GMAW جوش داد.جوشکاری لوله‌های فولادی کربنی به روش‌ها و تکنیک‌های مناسبی نیاز دارد تا از عیوب جوش مانند تخلخل، ترک‌خوردگی و عدم ذوب جلوگیری شود.اگر قصد دارید لوله های فولادی کربنی را جوش دهید، مهم است که با یک جوشکار یا مهندس واجد شرایط مشورت کنید که می تواند شما را در این فرآیند راهنمایی کند.